een tiental kilometers werd het terug vlak ongeveer in de buurt van Moeskroen. Onderweg kwam ik een mooi paard tegen in de wei en ik nam er gelijk een foto van. De trotse eigenaar, die ik Firmin zal noemen, kwam uitgebreid zijn paard bestoefen. Elle s’appelle Sara. Toen hij het kocht was het een wit paard. Later is het mokka geworden. Ik denk dat de oorzaak ligt in het feit dat hij dat beest
peekes voedert. "Chaque jour un seau de carottes, elle aime bien vertelde" hij voort. Van’t paard naar zijn ‘dorifors’, dat bleken dan weer coloradokevers te zijn. Hij had al 2 keer zijn patatten gesproeid, niks gekort.
Vandaag niet verkeerd gelopen maar ik heb wel een uur moeten gaan schuilen. Het goot bakken water. Na kilometer 15 begin ik te voelen dat ik voeten heb. Dat is het dipmomentje. Dat duurt zo een 5 km en dan is het over.Weeral iets bijgeleerd vandaag. Voor ik mijn traject plan moet ik eerst eens bellen naar de campinguitbaters. Deze avond rond 6 uur in Wattrelos aangekomen en wat bleek ? De camping was opgedoekt, waarschijnlijk omdat de eigenaar ‘en tôle’ zat. Den bak ingedraaid dus. Ja en nergens in de geburen een logement. Te midden van industrieterreinen en wijken die je zo een
beetje aan de bronx doen denken. Nood breekt wet dus heb ik mijn tent maar in het park gezet. Volgens een jogster was dat nogal een veilig plaatske. Ik heb gelukkig nog wat water in mijn camelbag voor een muizewaske morgenvroeg. Voila, het kan altijd niet meevallen hé. Dat maakt dat ik een heel eind verder ben moeten lopen. Morgen dan weer een stukske terug om de weg naar Mérignies op te pikken.
Komt wel slim.Goedkope dag dus vandaag. Kant en klaar schotel uit de lidl, 2 redbulls en een half literke cola. 6 euro zoietekes.
Kruip erin, ik hoor hier alleen nog de kraaien lawaai maken.
Created with flickr slideshow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten