° etappe 17 - 27km naar Villiers Le Morhier

Vannacht heeft het even geregend tot iets tegen de morgen aan. Maar het was over tegen 7 uur. Vlug nog een briefje gemaakt voor Els en Thor om te bedanken voor de gezellige avond en tegelijkertijd om te vragen om eens af te zakken naar ons kantinneke aangezien ze toch op Antwerpen LO woont. Dat zou fijn zijn. 
Pak en zak waren vlug gereed, er komt routine in. Ik had deze tussenstop ingepland omdat ik graag in Chartres een jeugdherberg zou aandoen. Zonder tussenstop zou ik nooit op tijd aankomen. Na 8 uur kan je niet meer inchecken en de afstand is 37 km. Das te veel en als ik het kan vermijden dan doe ik dat wel.
 Het was een mooi stukje vandaag maar het vlotte niet echt. Ik heb telkens wat langer gerust en zo komen we er ook. Opnieuw een blaar op de wreef van mijn voet zeg ! Ondertussen is dat al verzorgd, dus dat komt wel goed. Ik heb nog altijd spijt dat ik niet opnieuw die Timberlands heb gekocht. Nooit problemen mee gehad. 't Kan natuurlijk ook dat het komt door het gewicht van de rugzak. Niet zagen Jan ! 
Het landschap is nog wel heuvelachtig maar het begint te minderen. Op enkele fikse hellingen na was het meestal vlak. En ondertussen ben ik in mijn 6de departement aanbeland. Na Pas de Calais, Somme, Oise, Val d'oise en Yvelines zit ik nu in Eure et Loir. Er komt schot in de zaak zou ik zeggen.

Ik denk dat ik zaterdag de coureurs gaan tegenkomen tussen Chartres en Bonneval. Ik hoop dat er dan geen omleidingen zijn, dat zou straf zijn. In dat geval neem ik een rustdag in Chartres en ga ik de stad verkennen. Dat mag ook al eens. Voor de rest is er niks speciaals te melden op 1 ding na. Alle kerken zijn hier in Frankrijk gesloten. Een man sprak mij erover aan. Alles wordt er gewoon uitgejat zei hij. Tot zelfs de stoelen.

Naast mij hier op de camping staat een koppel die met de tandem de ronde van het departement doen. Zij deden hun beklag dat er hier in Noord-Frankrijk zo weinig campings zijn en dat de mensen hier vrij onaardig zijn. 't Zal een beetje liggen aan de economische factoren denk ik. In de dorpen is er dus niks te beleven. Er is zelfs nog geen café. Elk dorp heeft wel haar salle de fête maar daar houdt het ook bij op. Den deze houdt ook op ik wil vroeg gaan slapen. 
Ik heb nog rap mijn laatste fotokes ge-uploaded. Slaapwel !

Voor de zussen en broers van Annick. En hun gezinnen. 

Reacties (1) 
Nieuws uit Berchem.
Ons Annieke is terug thuis.Ze mag thuis revalideren met begeleiding van een Kine. Dit zal toch 2 A 3 maanden duren. U zult dus nog voor haar terug "normaal functioneren. Wij hopen dat de meeste ongemakken nu voorbij zijn. Eigenaar genoeg hebben uw tegenslagen van de eerste week, mij de kracht gegeven om niet te klagen en op mijn tanden te bijten. Volhouden Jan het gaat U lukken. 
20-07-2012 om 15:28 geschreven door Mill & Annie

Created with flickr slideshow.