° Etappe 5 - 30km naar Mérignies

Wattrelos Mérignies 30 km. Maar ik heb er meer gedaan. Ik heb zeker 5 km om moeten lopen op zoek naar een 3G kaartje en dan nog konden ze me niet helpen. Soit, dan nog maar even zonder. 
Wattrelos was een trieste bedoening en ik was blij dat ik daar weg was, zo’n sombere buurt heb ik maar zelden gezien. Ook de streek zelf naar Mérignies was niet van die aard dat ik er verliefd zou op kunnen worden zoals de Verhofstad indertijd op Toscane. De streek wordt hier le Pays de Pévèle genaamd. 

Courage, dat heb ik veel gehoord vandaag en dan nog voornamelijk van jonge gasten. Er is zelfs een gast gestopt om me te vertellen dat zijn vader op 70 jarige leeftijd de camino heeft gelopen vanuit Chartres. Allez das dan weer plezant als ge zoiets hoort. Nu had ik dat wel enigszins verwacht dat dit gedeelte van Noord Frankrijk een trieste bedoening zou worden. Zo’n 10 km voorbij Roubaix is de sfeer tussen de mensen beter vind ik.

En zo zit mijn 5de etappe er weeral op en kan ik deze keer terug op een camping slapen ipv in het bos. Ge kunt niet geloven hoe goed dat dat douchke heeft gedaan daarjuist. Hele simpele camping. De campinguitbater had het hoog op met de Christelijke waarden en de pelgrims. Pense à moi là-bas zei terwijl hij zijn 8 euro kampeergeld rap in zijn zakken foefelde. Zijn christeljke waarden rond de pelgrims en het herbergen ervan was hij precies vergeten.

Het stappen gaat al vlotter maar nog steeds die dip na 15 km. Ik hoop dat dat eruit gaat. Dat zal wel hé, 10 dagen moet ge toch rekenen vooraleer alles geolied begint te lopen. 
Ola en dat was ik nog vergeten …. Ik heb een pak frieten met kipnuggets gaan eten in Cysoing. Dat smaakte wel zeg ! Dat ge zo’n onnozele dingen ineens helemaal anders inschat vind ik wel frappant op zo een korte tijd.

Morgen is het weer ne zware naar Boiry Notre Dame. Ik denk als het te laat wordt dat ik nog eens beroep ga doen op de loi de gitans. Maar ik doe minj best om er te geraken alleszins.
Ik kruip erin, en ik hoop dat ik kan slapen want een beetje verder ligt er ene zijn wekker te piepen en ik geloof dat die weg is.
Deze etappe draag ik op aan vader en moeder, beiden overleden. 

reacties (1)
een hart onder de riem
hou er de moed maar in , als het slecht gaat met uw voeten, probeer dan eens met kool bladeren . Het kan helpen
07-07-2012 om 20:44 geschreven door Eddy

Created with flickr slideshow.