° etappe 50 - 25km naar St. Paul lès Dax

Gisterenavond in Taller nog samen met de Jean Christian een lekkere pizza gaan halen achter het hoekske van de mairie. Een pizza paysan en éne met fruits de mer. Awel, 't heeft goed gesmaakt temeer omdat Jean Christian er een lekker Bordeauke bij trakteerde. Goed geslapen in een prima bed. Ik ben een tevreden mens. 

Erg vroeg vertrokken, het was halfacht en de JC was al eerder weg. Mooie wandeling vandaag maar ik ben in een boog rond die kwade hond gelopen. Het wordt terug een klein beetje heuvelachtig stillekesaan. Een erg lang stuk zat er tussen waarbij je tot aan je enkels in het stuifzand wegzakte. Dat stapt erg moeilijk omdat al de energie die je nodig hebt om vooruit te gaan verloren gaat in dat zand. We zijn er toch geraakt. De bewegwijzering van het St Jacobspad liet een beetje te wensen over zodat ik soms verkeerd liep. Maar met de GPS erbij is dat vlug gecorrigeerd. 

Een erg lieve onthaaldame hier in de gite, Monique, heeft me nog met haar 2 pktje naar Dax gebracht naar een fotowinkel. Ik heb namelijk in Labouheyre mijn oplader per ongeluk mee tussen het overgewicht laten zitten. 't Zou jammer zijn moest ik geen fotootjes meer kunnen trekken temeer omdat het prachtigste stuk er nu gaat aankomen. 

Iets later is er nog een jonge gast uit Holland toegekomen met de fiets. Hij kwam uit Utrecht. Gian is zijn naam. Lang geleden dat ik nog een Nederlander ben tegengekomen. Mijne maat W. waarschuwde me dat ik moet oppassen met die Noorderburen of ik word er zelf ook éne. Als dat ooit zo zou zijn, schilder ik mijn huis in't oranje . Hup oranje hup. 

In Dax nog even gaan kijken naar de stierenarena en het rugbystadion. Daar nam Monique afscheid en heel overtuigend klopte ze me even op de schouder ... "Va jusqu'au bout Pélérin !!! ... Ultreia !!! ". Zal ik doen, mijn motivatie is groter dan ooit. Nog in de gauwte een terraske gedaan met JC en dan stillekes terug afgezakt naar de gite. 

Morgen stap ik naar Cagnotte. JC zal dan op de TGV Bordeaux - La Rochelle zitten. Alweer een afscheid dat ingekleurd kan worden met een fijne herinnering. Vandaag een mooi smske gekregen van Annick. Ze wil de laatste 10 km meestappen tot in Santiago. Ik ben zo blij als een kermisvogel. JC is juist beginnen te twijfelen of hij morgen al naar huis gaat. Als hij blijft stappen we morgen naar Sordes. das een 10 km verder dan Cagnotte. 't Zal van het weer afhangen zegt hij. Ne gast naar mijn hart ..... niks moet en alles kan. Une girouette comme moi 

Tot morgen Voor de fossieltjes

Created with flickr slideshow.