° etappe 47 - 26km naar Labouheyre

Niks gewaargeworden van die geestverruimende ervaring in mijn tipi. Wel 's nacht aanhoudend geroep van nachtuilen in het bos. Ik vond het persoonlijk wel een heel aparte manier om te kamperen. Naast die tipi's was er een houten chaletje met een keukentje en douches. De grote boodschap moest op een ecologische manier gedeponneerd worden. Dat kon gebeuren in een ander hutje waar je na afloop een grote pollepel zaagsel over je creatie moest strooien. Alleszins toch beter dan zo een Frans toilet. 

Jean Christian, mijn buurman-pelgrim is best wel een fijne kerel. Beetje gereserveerd maar zoiets verwacht je wel van elkaar als je samen de slaapstee moet delen. 't Voordeel voor mij is dat ik er ook om 6 uur uit kan want hij is een vroege vogel. Op die manier loop je 's morgens in de koelte en heb je meer tijd in de namiddag om alles op je gemak te organiseren. Stappen doen we niet te samen. Dat vind ik te moeilijk vanwege het ritme en zo kom je ook jezelf niet tegen wat uiteindelijk een ingrediënt moet zijn van een pelgrimstocht. 

Vanmorgen toen ik vertrok ben ik even naar de milestone voor het kerkje van Moustay gaan kijken. Fotootje van genomen ook. Vanaf die steen is het nog exact 1000 km tot in Santiago de Compostela. Vanaf vandaag zijn het dus nog maar 3 getalletjes. Stukje mooie weg gelopen in grijs losliggend zand dwars door de Landes. Dat zand kruipt overal tussen en je wordt er zo zwart van als Moorke Pek. Eerst na de middag begon de zon door de grijze lucht te branden. Ik heb dus comfortabel gelopen vandaag. 

Onderweg nog een jonge gast tegengekomen die zich Joseph liet noemen. Een Amerikaan van ik denk een jaar of 25. Hij was eerst in Zuid Afrika gaan stappen en is afgezakt naar Frankrijk om de Camino te lopen. Hoe die mannen dat financieel klaarspelen, Joost mag het weten. Waarschijnlijk gefortuneerde ouders die zoonlief na 'College' nog even willen verwennen. 

De gite in Labouheyre is goed verzorgd. Eigenlijk is het geen gite maar een grote woonst waarin Jacques en Jacqueline, ook compostelianen, kamers en sanitair hebben voorzien voor de pelgrims. Netjes verzorgd. Jacques en Jacqueline, met zulke namen als koppel ben je voorbestemd. Jacques stelde me voor om de inhoud van mijn rugzak te ziften. Heb ik ondertussen gedaan en in een doos gedaan. Op de terugweg naar huis kan ik het komen oppikken. Ik denk wel 7 kilo minder te hebben nu. Tent, matras, gasbrandertje, trui, zwitsers mes enz enz. Ik denk dat ik het ga gewaar worden morgen. Misschien vlieg ik wel vanaf nu. Sebiet eventjes in het dorp gaan loeren. 't Ziet er erg netjes uit. 't Heeft alle looks van een Hollands dorp. Voor morgen wordt het Onesse. Een 25 km verder naar het Zuiden .... we schuiven op ..... stapke voor stapke ..... we komen er wel ! We hebben er nog wat fotokes bij gezet. 

Een  goeie avond nog.

Created with flickr slideshow.