Ring ring, I've got to sing.
Zo daar zijn we de dag mee gestart. Rond een uur of 10 vertrokken en echt op het duizendste gemakske naar Vivonne gestapt. Het werd hier en daar wel een behoorlijke klimpartij maar dat is goed voor de oefening tegen het moment dat het zwaardere stapwerk in de Pyreneeën zich aanbiedt. Het landschap is ondertussen wel veranderd. In plaats van die weidse vlakten werd er nu plaats gemaakt voor kleinere velden met bospartijen. Heel gevarieerd.
Ik heb toch wel wat fotootjes kunnen trekken want de GPS leidde me langs de D4 die op zich een groot stuk uitmaakt van de GR route. Ik heb veel in het bos gestapt. Rustig zodat je goed kan mediteren.
De camping gisteravond was maar een mager beestje. Geen volk tegengekomen waarmee een klapke kon gedaan worden. Spanjolen en Fransmannen. Veel met kleine kinderen. In Ligugé ben ik even de kerk binnengestapt om een kaarsje te branden voor degene waar ik het meest van hou. Dit om de eenzaamheid een beetje te verlichten. Dat moet ook zwaar zijn om iemand te missen, ik ondervind het zelf.
Mensen zijn hier op zijn allervriendelijkst. Onderweg reed er me een 2pktje voorbij en een minuutje later keerde die terug. Een heer en een dame vroegen me of het me aan iets ontbrak. Nee hoor 'Merci pour la gentilesse'. In Vivonne aangekomen heb ik vlug mijn tentje rechtgezet en ben wat inkopen gaan doen. Verdorie was daar toch geen Stella café in het dorp zeker. Ik heb me daar 3, jawel 3 sjappige Stella's getrakteerd. Dat smaakte wel maar na een maand lang geheelonthouding zaten die al vlug in mijne kop. Opletten ermee.
Voor mijn tent was er een negerke, of moet ik zeggen iemand van het zwarte ras, een klein manneke met zijn veloke aan het crossen. Sloeg dat ventje daar op zijn gezicht dat het niet mooi was. Brullen als een gekeeld varken. Ik had vlug mijn EHBO zakje bij en heb zijn schaafwonden een beetje verzorgd. Ik heb hem vol merchurochroom gesmeerd en ne plakker hier en daar wat hem zichtbaar tevreden stelde want het brullen hield meteen op. De moeder was ondertussen ook van de partij en ik kreeg er begot een kus van. Merci monsieur, wel 100 keer.
Daarjuist even kennis gemaakt met 2 leraressen uit Turnhout. Zij trekken naar Zaragossa om een aantal kinderen met de fiets naar huis te begeleiden. Lieve en Stephanie, ik heb een fotootje van hen gemaakt bij een spelletje tafeltennis.
Na een korte berekening moet ik nu ongeveer een derde van de Camino hebben afgelegd. 't Begint kleur te krijgen mijn exploten. Ik was bijna vergeten dat het morgen zaterdag is. Op de valreep heb ik nog kunnen reserveren in Couhé. Een 4 sterrencamping en met het weekend zit zulk een tent nokkensvol. 't Is me nog juist op tijd gelukt ook.
Zo tot hier. Een vrij rustige dag maar dat mag ook wel eens. Ik kan eens vroeg erin kruipen.
Er zijn nog wat fotootjes bijgeplaatst.
Deze dag is voor een speciale maat.
Created with flickr slideshow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten