Ik ben vrij vroeg vertrokken omdat ik wist dat het een lange toer ging worden. En dat werd het ook. De laatste 5 kilometers ... daar kwam geen eind aan. Los door Bordeaux vanaf le Pont de Pierre. Door het warme weer zijn mijn voeten oververhit geraakt en heb ik last van irritatie wat behoorlijk wat jeuk opleverde. Volgens mijn roommate Eva, sebiet meer daarover, heb ik slechte kousen. Te warm om zo'n grote afstanden mee te lopen.
Je hebt wel bekijks als je met zo'n grote rugzak op je bult door de stad loopt. Iedereen kijkt je aan alsof je van Pluto komt. Wie loopt er nu bij zo een hitte met zulk een last rond ? En het was warm ... 33° zonder een zuchtje wind. Langs de oever van de Garonne, wat kwa uitzicht vergelijkbaar is met het havengebied in Antwerpen, werd ik binnengeroepen door een paar dokwerkers die hun pauze hadden. Ik moest van hen drinken en niks was er beter tegen de dorst dan een neutje cognac. Na een paar glazen water heb ik die cognac maar achterovergeslagen. Een gekregen paard mag je niet in de mond kijken hé. Binnenkappen en weg !
Wat verder in Bordeau werd ik tegengehouden door Suze Tinac. Een exotische dame uit de Martinique. Ze was gaan bidden in het kerkje van St. Fernand en had mijn schelp opgemerkt. Zij vertelde me dat ze ook de Camino had gelopen. Haar zoon had ze naar Frankrijk gebracht om te studeren en ze had van de gelegenheid gebruik gemaakt om de Camino te lopen. Een heel spontane en lieve dame vanuit 'Les Antilles'. Fotoke bijgeleverd.
Rond 5 uur ben ik dan eindelijk op de gite terechtgekomen. Er zaten een paar beheerders te vergaderen die me verwelkomden. Glazeke sangria en Georges heeft me dan wegwijs gemaakt met de zeden en gewoonten van het huis. Er was nog een pelgrim. Een dame van vooraan in mijn leeftijdscategorie die uit de streek tussen Orléans en Chartres kwam. Vanuit Bordeaux zal ze de trein naar Pau nemen en van daaruit naar Lourdes stappen omdat ze te weinig tijd heeft om de ganse toer uit te lopen. Volgende week moet ze opnieuw les geven in de académie. Eva Maria d'Ostende en haar man Gili José zijn schilder-kunstenaars. Daarjuist even gegoogled op haar en zijn naam ...enne voor zo'n schlderijtje van José moest ik vroeger een heel jaar werken en langer !!! Heel toffe madam die Eva. Gisterenavond is ze nog boodschappen gaan doen met een beheerder van de gite en we hebben er een heel gezellige avond van gemaakt. Ze heeft me getrakteerd op Pizza en koude schotel en een éclaireke. Ik had nog St Jacobsschelpen met brie .... een klein feestje dus.
Het was Eva die de diagnose aan mijn voeten stelde. Trop chaud ces chausettes en ik kreeg meteen haar tube vochtinbrengende crème. Ze heeft me een les voetmassage gegeven. Rond 11 uur dan gaan slapen en ik moest niet bang zijn om te snurken want zij snurkte ook. Met al dat gebabbel heb ik mijn blog niet aangevuld en dus doe ik het vlug nu. Gradignan is maar 20 km en daar heb ik opnieuw afspraak met Eva. Ze is al vertrokken omdat ze nog haar treintikketen moest halen voor Pau. Heel toffe madam. Wel een speciaal volkje hoor dat artiesten midden. Ik ga me vlug klaarmaken en in mijn startblokken schieten. Volgens de weerberichten gaat het onweren en vrijdag spreken ze van 38°. Jawadde zeg.
Tot vanavond. Ps : Ik heb nog wat fotokes toegevoegd
reacties (1)
groetjes hallo jan,
elke dag kijk ik uit naar jouw verhaal, jij volgt wel niet dezelfde route die wij met de fiets gedaan hebben, in Spanje zal dat anders zijn en zullen er meer herkeningspunten zijn. Fantastisch wat je iedere dag doet, heel veel respect, dit is wat ik eigenlijk ook zou gewild hebben, alleen kom je meer in contact met de andere mensen, wij waren met vier en dan is het moeilijker om contact te leggen. Jan, doe verder je best, verzorg je goed en geniet van ieder moment, op naar de bergen. Veel succes verder
15-08-2012 om 20:20 geschreven door Roger Vanwynsberghe
Created with flickr slideshow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten