In de gite was het nog broeiend heet. Ik raakte moeielijk in slaap en dan kwamen er rond een uur of 2 nog eens een paar kluppelkoeken op de luiken bonken. Ook vloog er nog een monsterwesp, bijna zo groot als een kanarievogel, rond in de slaapzaal. Als je naar dat gezoem begint te luisteren is het in slaap vallen nog ver weg.
Om 6 uur eruit want in de morgen moet je je meeste kilometerkes malen omdat het na de middag veel te heet wordt. 't Stappen ging vlot vandaag maar er was veel 'Goudron', pek zoals de Franse marcheerders het duiden. Macadam dus.
Een dorpsgenoot had een suggestie geopperd voor een B&B in Moustey omdat ze er tijdens hun pelgrimstocht zo vorstelijk werden ontvangen. Ik ben er even langs geweest maar ik had geen telefoonnummer om te reserveren dus heb ik het onzekere voor het onzekere genomen en ergens anders een slaapplaatske veilig gesteld.
De uitbaatster van La Petite Ferme, want zo heette het oord, moest me tot haar grote spijt doorverwijzen omdat ze geen plaats had. Eerst had ik verstaan dat ze een bruiloftsfeest had maar het was haar verjaardag en ze had heel haar familie en vriendenkring uitgenodigd. Ze was er echt het hart van in dat ze me niet kon herbergen maar ik was, zoals eerder vermeld, voorzien door al ergens anders te gereserveerd te hebben. Wel ik heb die lieve dame de groeten overgebracht van mijn voorgangers- pelgrims uit Haasdonk. Het waren haar eerste pelgrims die ze herbergde. Ne schat van een mens, ik kreeg een pint, zelfs 2 als ik wilde, ze wilde me met de auto naar haar concurrent brengen zelfs, ik mocht zelfs mijn tent op haar terrein zetten en als ik wilde mocht ik samen meefeesten op haar verjaardag. Dat kon ik niet maken maar ik heb beloofd dat ik nog eens zou afkomen maar dan met de moto. Als afscheid kreeg ik 4 kussen die bedoeld waren voor de 4 pelgrims uit mijn dorp.
Op de gite aangekomen kreeg ik een tipi toegewezen door madam Nanou. Een indianentent met een comfortabel bed erin. Waw, dat was ook de eerste dat ik in zoiets mag slapen. 't Schijnt dat het geestverruimend werkt door onder zo een meetkundige constructie te slapen. Ik zal het morgen merken.
Ondertussen heb ik ook die Fransman, die Jean-Christian heet wat beter leren kennen. Die stapt ook een stuk van de camino. Omdat hij vandaag verjaarde trakteerde hij op een fleske wijn. Weeral meegenomen zie.
't Was weer koekenbak vandaag onder die brandende zon maar de weg was anders. Meer schaduw en dat stapte iets plezieriger. Ik was in het geheel niet moe en ben nog eens naar het dorpje gewandeld voor wat drinken te halen voor morgen. Terraske opgezocht en daar kennisgemaakt met Maurice. Een Hollandse vrijbuiter.
Sinds oktober was hij Nederland ontvlucht met de motor en had hij al 30000 km gebold. Hij kon het niet juist op de kilometer zeggen want zijn kilometerteller had de geest gegeven. In communes gezeten, motorclubs in Noorwegen, Hongarije, Italië enz. Hij was nog niet zinnens om naar huis te rijden want hij zou graag nog eventjes doorrijden naar India. Eerst was zijn gedacht Australië maar dat was hem iets te ver bij nader inzien.
Rare maar joviale tiest. Hij had de moleculaire structuur van water bestudeerd en volgens hem verandert die wanneer je met het water spreekt. Als je boos bent neemt die structuur lelijke vormen aan, ben je goedgezind dan krijg je een mooie structuur. Jawadde, ik ga niet beweren dat hij er met zijn klak naar gooit. Je komt wat tegen op zo een camino.
Daarjuist nog even geholpen met de blaren van een Brusselse pelgrimme. De apotheker in het dorp had begot een scalpel aan dat schaapke verkocht om de blaren open te snijden. Waar halen ze het uit de barbaren ! Met een speciale steriele blarenprikker heb ik een bloedbad kunnen voorkomen . 't Kind kan voortstappen morgen. Ons Canadees koppel dan weer, ligt iets verderop ter bedstee in een luxueus hotel. Zo wil ik tot in Canada stappen. Dat is niet pelgrimeren hé. Maar we gaan het niet te lang trekken want morgen is het een flinke trip van 30 km naar Labouheyre. Als ik het goed uitreken ben ik op 27 augustus klaar om de Pyreneëen over te steken naar Spanje.
Waarschijnlijk ga ik daar 1 of 2 dagen blijven om mijne overbodige rommel naar huis te sturen. 't Zal een hele verlichting zijn want 22 kg ..... de meesten verklaren me zot
Ik kruip erin, slaapwel.
Voor een fijne kameraad
reacties (1)
Bedankt Jan,
alvast bedankt voor dat e-mailadres, echt super van u dat je er langs geweest zijt. Hier is het ook 35 graden jan maar wij moeten geen rugzak meezeulen van 22 kg. hou je goed en nogmaals bedankt
19-08-2012 om 06:24 geschreven door Roger Vanwynsberghe
Created with flickr slideshow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten