Ik had geen tijd meer om mijn blog te schrijven. Daarom doe ik het nu vlug. Vanavond schrijf ik mijn blog voor de etappe van vandaag. Die draag ik op aan een heel lieve vriendin. Heb haar al gesmst vanmorgen. Het Cruz de Ferro komt eraan ! Het was een mooie etappe vandaag met een bezoekje aan Astorga, een heel mooi stadje. François de beroepsmilitair en Martine zijn vrouw waren daar aan hun eindpunt gekomen. Hartelijk afscheid genomen en ja, dat is altijd een beetje treuren om de mooie momenten tesamen.
Onderweg naar Astorga ben ik nog Cathy uit Colorado en Mary uit Ierland tegengekomen. Samen even geaperitiefd boven op de berg met oudbakken sandwichkes, paté en een tonijnbroodje. François had nog een klets wijn over .... weeral een subliem moment van vriendschap en samenhorigheid. De Camino verbindt mensen op een manier die ik niet kan verwoorden. Ik betwijfel het of er iemand daartoe in staat is om dat te kunnen verwoorden.
Ook gisterenavond was mijn zoon en zijn vriendin nog van de partij. In de Albergue van Santa Catalina de Somoza had hij een éénpersoonskamer gereserveerd. Ook nu weer een mooie avond tesamen gehad. Vandaag reist hij verder naar Zarragossa.
Vanmorgen was hij nog niet wakker. Ik heb een briefje achtergelaten onder zijn ruitenwisser. Een briefje van een trotse vader.
Ik zit hier nu op een terraske in Rabanal del Camino. Uit de luidsprekers knalt er 'Devil in Disguise' van den Elvis. François, nog een andere Fransman uit Lyon met gezwollen knieën, trekt in de gauwte nog een fotoke van uw reporter ter plaatse ....
Zalig, ik bereid me voor op de klim naar het Cruz de Ferro. Een erg emotioneel moment op de Camino. Daar zal ik mijn steentje neerleggen en aan iedereen denken die me tot nu zo hartverwarmend gesteund heeft. Dankjulliewel
Tot straks, na mijn klim naar 1540 m. Ik heb er al 12 gestapt nu, nog 18 km tot in El Acebo. 't Zal zwaar worden denk ik.
Dit etappeke draag ik op aan Isabelle (Isabolleke), een heel toffe ex-collega.
Created with flickr slideshow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten