° etappe 70 - 20km naar Carrion de los Condes

Gisterenavond nog een pizza gaan eten op het dorpspleintje in Fromista met een fris pintje. Geen al te overdadige luxe past beter in een pelgrimstocht. Daarna op tijd op naar de albergue. Naast de gite was er het St. Martino Hotel met een sterrenrestaurant met terras. Op het terras zat er een Ier zich Lazarus te hijsen. Ook een pelgrim. Slontsje, ik herinnerde me het woord van die Ier in Aulnay, moet hij wel dikwijls gezegd hebben want hij maakte al serieus wat slagzij. De arme mens zal verschrikkelijke dorst gehad hebben na zijn wandeling door de Meseta. Vanmorgen lag hij nog straalbezopen in de gang van de Albergue. Ik geloof nooit dat hij vertrokken is vandaag naar zijn toestand te oordelen. 

Alhoewel ik een ontbijt had besteld voor 's morgens kon ik het met mijn ellebogen aanpakken. Niks nada riente, de hospitalera had ons zuiver. Dan maar op het dorpspleintje een koffie uit de automaat gerukt om het uit te drukken met de woorden van Sylvia en Kristien, de Hollandse dames die ik al enkele keren eerder heb ontmoet. 

Deze etappe was vrij licht en liep bijna geheel langs de autoweg. Mooi gescheiden weliswaar maar ze had weinig charme. Kwa vergezichten enkel weidse gronden waar afgeschoren koren ligt te verdorren. Het weer was prima maar in de namiddag begon de zon serieus gas te geven. De grote hitte was er echter niet zodat het prima wandelen was. Onderweg even halt gehouden in Villalcazar om iets te drinken samen met de Christian en nog een stapvriending Lynn. Lynn is een mysterieus maar erg lief madammeke uit Miami Beach in Florida. Erg geïnteresseerd in architectuur maar dat was beroepsmatig vertelde ze me. Ze stapt met van die hele kleine pasjes maar ge moet verdomme uit je St. Jacobsschelp komen om haar te volgen. Tof haar mee in het gezelschap te hebben. 

Morgen naar Calzadilla de la Cueza. In de gids wordt gezegd dat het een ééntonige weg is. De Paramo noemen ze het hier wat koud en leeg gebied betekent in het Spaans. Geen dorp, geen bar.

Helemaal niks gedurende 17 km. Ik denk dan ook wel door te stappen naar Ledigos of Terradillos de los Templarios. Templarios is een verwijzing naar de tempelridders uit Jeruzalem die ook in deze streek kwamen knokken tegen de Moren. We zien wel ... 

De albergues in Carrion de los Condes waren compleet dus heb ik naar een hostales moeten uitwijken. Monasterio Santa Clara een gerenoveerd nonnekesklooster. Een net kamerke delen met mijne stapmaat in plaats van naar de enige overblijvende albergue 'Santiago' uit te wijken. Deze was volgens een meisje te vermijden omdat die vergeven was van de bedwantsen. 

Ik ga seffens even het stadje in hier om wat boodschappen te doen voor morgen en een pelgrimsmenuke te versieren. Om 8 uur komen er nonnekes zingen in de kerk hier. Den Branjo had gevraagd om eens te komen zien. Misschien zit dat er wel in. Brave maar erg gelovige jongen die Branjo. Gisteren op het terras vertrouwde hij mij en de Christian nog toe dat wij hem energie gaven. Ik zou niet weten hoe, maar het voelde toch aan zoals een klein complimentje. 't Is misschien een bevestiging dat ik me nog erg goed voel. Zowel fysiek als moreel. 

Tot morgen dan maar weer. Ik hoop dat ik mijn mails kan verwerken maar het zal laat worden vrees ik.

Er is nog plaats .... voor Kristof en Eva.

Created with flickr slideshow.