Woeha, 't is er dan toch van gekomen. Ik ben terug in de wiggel. 't Moest nog doordringen maar die laatste werkweek heeft serieus doorgewogen op mijn stap-exploten. Ik heb nu wel een week niet gestapt maar enige schade aan de conditie heeft dat niet veroorzaakt. Wel is het buikspek (de skelle van de zeuge, ofte den beer) wat aangedikt vanwege de toch enigszins afwijkende eet en drinkroutines van de laatste dagen. Eventjes 4 kilo aangedikt zeg !!! Pffft ik trek het me niet aan, ik zal het er wel aflopen.
Met dit initiatief voor ogen, de kilokes eraf lopen dus, ben ik vandaag de dag gestart. Eerst wilde ik in Brakel (tussen Oudenaarde en Geraardsbergen) een toerke lopen in de Vlaamse Ardennen maar het werd te laat om nog te vertrekken. Dan ben ik maar naar Temse gereden en Scheldeafwaarts naar de Durmemonding gestapt. Zo verder door, voorbij het veer Tielrode-Hamme naar Waasmunster over Tielrode, Elversele en Sombeke. Mannen, die Durmevallei (is dat nu met 1 of 2 ll'en ? ) met de Durmerivier die daar rustig in meandert .... das prachtig zeg. Enkele weken geleden had ik van de Durme in Lokeren een fotoke getrokken. Ik vond, en ik niet alleen want een Nederlandse copain deelde mijn mening, dat de Durme eerder een veredeld beekje was. Mijn excuses aan mijn landgenoten die hun hart verpand hebben aan deze streek waarin het prachtige stileerwerk dat deze rivier aan de natuur heeft geleverd me onbekend was. Sorry !!! Tuurlijk, ik heb er fotokes van getrokken. Veel zelfs !
Op het jaagpad in Tielrode ben ik William, de buurvrouw haar broereman, tegengekomen. Ja zo heet dat hier in het Waasland, een broereman ! Dat ik een goeiedag moest doen aan zijn zus en schoonbroer ! Ik zal die brave man vereeuwigen met een fotootje op mijn blog. Op de terugweg van Waasmunster naar Temse, ditmaal langs de grote baan ergens in Sombeke denk ik , ben ik ons Isabelle tegengekomen. Een voormalig collega met haar 2 zoontjes. Knappe en pientere kereltjes. Ik liep er gewoon voorbij, niks gemerkt en niks gehoord vanwege dat radioke en dat koptelefoontje. Een ander collega (haha ook gepensionneerd) de 'Pol' met zijn echtgenote die er ook bij waren kon me nog net op tijd tot de orde roepen. Fijn dat ik die mensen ben tegengekomen. Wat is de wereld toch klein zeg.
Zo dan Temse binnengewandeld. Aan het gemeentehuis moest ik even een trio Turken of waren het Albanezen te hulp komen. Twee mannen en een vrouw die graag even met z'n gedrietjes op de foto wilden. Het gemeentehuis van Temse moest imperatief in zijn geheel mee op de kiek als decor. Ach ik heb die zielen een plezierke gedaan. Bijna kreeg ik nog ne kus voor bewezen diensten. Moslima's mogen nu ook op de foto ! Deo Volente zou den Bart zeggen maar voor onze muzelmaanse medemens klinkt Inch Allah een stukske gepaster.
Even vlug het optellingeske gemaakt, ik zit nu, op 7 km na, bijna aan de 1100 km stapwerk. Ik ben het nog altijd niet moe hoor. Even terzijde maar er staan 3 varkenshammetjes te pruttelen in de pot ...... mosterdsauzeke is ook klaar. Waarover maken mensen zich nu eigenlijk druk ? 't Is verdorie allemaal zo simpel toch ? Niet ? Allez, ik vind dat toch. Ik ga eens proeven
Tot ne volgende.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten