| 24-03-2012 | |
| Voorbereiding : Een rommelig dagje | |
|
Van paaseieren inpakken ben ik gespaard gebleven. In de
plaats daarvan een toerke gestapt op't Sint Anneke alias de Linker
Schelde-oever. Drie uurkes gestapt. Van ons kantientje tot aan de Union Carbide,
gewoon de scheldedijk gevolgd en passant La Plage. Dat op zich was al een goeie
8 kilometer. Ik dacht aan het einde van dit traject op de express Antwerpen -
Knokke te belanden maar dat was noppes. De Blokkersdijk met het broedgebied voor
oa de bergeend is goed afgesloten. Ik vraag me af wat een bergeend op 't Sint
Anneke komt zoeken maar allez. Zelfs binnendoor, wat eigenlijk niet mocht,
draaide op niets uit. Terugkeren op je stappen was dus de boodschap wat me een 2
à 3 km geklooi opleverde tussen 'verboden toegangen' , ' pinnekesdraad' , en
'bareeltjes'. De onverwachtte grachten op je weg maakten, de omwegen ten spijt,
het geheel pas echt spannend. Al bij al goed gedaan door de natuurbeschermers.
Zonder al die hindernissen zou het geheel weer een echt zooitje worden. Dan heb
ik nog een stukje gelopen op het stuk Blancefloerlaan waar honden vrij mogen
lopen. Een grote vlakte waar een hoop mensen hun viervoeter even de vrijheid
gunnen zonder leiband. Terug op het startpunt aangekomen was ik blij dat alle
paaseieren ingepakt waren. Morgen is het frieten met stoofvlees - dag. Jurgen
onze maat was al present om de 'performances' te testen van de
frietbak-installatie. Het eiste nog een beetje know how. Morgen zullen de skills
op niveau zijn. Ik ga coachen op het 'friet' gegeven. Het stoofvlees was al
klaar en na een korte evaluatie, eerst gebaseerd op geur, daarna de présence in
de pot en at least op smaak kon er niet anders geconcludeerd worden dan dat er
morgen een culinaire topprestatie zal worden neergepoot. ☺Plezanten dag en ondertusen
staat er al meer dan 800 kilometer op de kilometrik. Ne vogel zou al voor de
poorten van Bordeaux zitten.
| |
 |
| 23-03-2012 | |
| Voorbereiding : Op de taalgrens. | |
|
Weeral een uitgelezen daggeske vandaag om wat rond te
trekken maar ik wou eens iets speciaals doen. Voorlopig ben ik een beetje
uitgekeken op het rondjes draaien in het Waasland. Eens iets anders proberen is
dan de beste oplossing. Dan maar in de marching.be-gids gekeken en wat bleek ?
De één of andere wandelclub uit de Vlaanders organiseerde een tochtje. Ben er
eens gaan kijken. Jongens lief ! Nog nooit van gehoord : Spiere-Helkijn in
West-Vlaanderen. Rustig spel ginder en schoon. Lag vlak aan de Franse grens en
nog meer bepaald op het plaatsje waar ik, eens onderweg, de grens met Frankrijk
zal oversteken. Ik denk zelfs dat ik al een klein stukje gelopen heb van het
traject Kluisbergen - Wattrelos. Ineens geprobeerd er een goeie zender te zoeken
! Met Radio Virgin région Picardie zal ik me niet vervelen. Den Joe FM van la
Douce France.
Nu was het wel allemaal nieuw voor mij zo'n georganiseerd wandeltochtje maar het viel best mee. Je moest maar de pijltjes volgen en ja, soms bekroop je wel eens het gevoel dat je een pionneke waart in een spelleke ganzenbord. Kiezen kon je uit 6,12,18,20 en 24 km. Ik ben voor de 24 gegaan maar door een misverstand ben ik op 20km op een verkeerde post gaan afstempelen en't liedje was uit want mijn West-Vlaamse Landgenoot verstond geen Antwerps en dacht dat ik mijn toer had uitgelopen. Hij had mijn stempelkaart al in de ton gestoken van de degenen die gedaan hadden. Oesche, joen koarte is ol kwit. "Koet Vloms lik widder", zal hij zeker wel gedacht hebben . Schluss, gedaan met stappen voor vandaag ! De eerste 6 km heb ik samen gelopen met iemand van de wandelclub. Ja dat tempo ligt behoorlijk hoog en ik denk dat ik een goede keus heb gemaakt om alleen op stap te gaan. 't Was een aangename kerel en ik kon hem best volgen, ook op taalniveau, maar het brengt je gewoon uit je ritme. Dat is één en ten tweede vraag ik me af wat je in godsnaam gedurende meer dan 3 maanden aan elkaar moet vertellen als je in gezelschap loopt. Niets voor mij dus. Enkel maar met mezelf rekening houden is de boodschap. 't Klinkt egoïstisch maar 't is de beste keus. Althans voor mij. Zoveel kakmadammen er gisteren op de Meir liepen, zoveel paardedrollen en koeievlaaien lagen er in de wegeltjes van dat Spiere-Helkijn. Een heel landelijk dorpke verdoken in een prachtige natuur. De koeien liepen al volop in de weide. De reuk was eveneens niet uit de lucht. Alle boeren lieten hun stallen verluchten waardoor de lucht vol met vliegen zat. Ik heb ook een tijdje samen gelopen met een koppel en een hond. Hooguit een kwartierke. Ik had die mensen eventjes geholpen op de sluisdeur van het Spierekanaal met hun buggy. Kan je het geloven ? Die buggy was voor dat beestje ! Eerst dacht ik nog dat dat beestje een paar pootjes mankeerde of zo want met dat lange haar kon je dat niet zien. Niks van aan, gewoon ne verwende hond. Die kon goed genoeg lopen. Ik had al rap spijt dat ik hen had geholpen. Zo'n neuters (West Vlaams voor pezewevers) zeg ! Gi goat nor Compostela ? Volgt daar een hele uitleg over een madam die haar heup kapot had gelopen naar Compostela en dan nog een story over een gast die ook daar naartoe was geweest en zijn voeten naar de knoppen had gedaan. Ik vroeg aan dat koppel .... en is't nog goed gekomen met die zijn voeten ? 'Nent', zei die gast. Ik wist genoeg, salut maat, 't is wel geweest nu ! 't Zonneke was volop van de partij en dat geeft sowieso een feestelijk tintje aan de dag. Ik heb dus weeral een paar mooie fotootjes gemaakt. Ook van de Schelde. Ze is daar maar amper een meter of 20 breed, schat ik . De Schelde is tegelijk ook de taalgrens. Links Wallonië, rechts Vlaanderen of omgekeerd. Dit naargelang je ogen van voor of van achter in je kop zitten. Wat is het triest om vast te stellen dat aan de Vlaamse kant alle beken en grachten netjes gesaneerd zijn en er kwasi proper water doorloopt. In Wallonië daarentegen zijn het vieze smurriebeken die hun vuiligheid lozen in de Schelde. 't Is een schande. Maar iets verderop in Frankrijk is het naar het schijnt niet beter gesteld. Niet zagen zeg Jan. Voor mijne Chrysostomos, ik zou het nog vergeten, heb ik geopteerd voor de Donkere Ename. Een lekker bierke uit de streek van Oudenaerde. 't Zijn er 3 geworden maar ze smaakten veel te goed ! En je kunt er zoveel beter mee stappen. Et wa ol bi ol è vree scoon dagsje, 'k hè me goe gejeund wej. Tot daar vandaag. Morgen misschien meehelpen met de paaseieren in te pakken | |
|
| 22-03-2012 | |
| Dankuwel | |
|
Hallo lezers of lezeressen
Ik heb m'n blog nu al enkele weken gepubliceerd. Ik denk dat het gepast is om even een dankwoordje te plaatsen voor iedereen die me verbaal, via mail of op welke wijze ook, een bemoedigend schouderklopje heeft gegeven. Ik kan ze nu al niet meer tellen. Ik kan dat ontzettend waarderen. Ook de collega's die me met raad en daad of steun bijstaan ..... Pascal, Marc, Christ, Ria, Hilde ...... Hoe zei Eddy Wally het weeral ? GEWELDIGBedankt | |
|
| ||
|
S c h i t t e r e n d e dag om bergen te verzetten.
Vanmorgen klusje geklaard op het scoutsterrein en na het middageten op stap
gegaan. Korte broek en T-shirt voor de eerste keer in't jaar aangetrokken. Te
voet naar het station van Beveren gestapt, kaartje genomen tot Antwerpen
Centraal en tot daar gespoord. Dat was helemaal niet op voorhand gepland. Dat
zijn voor mij steeds de plezantste situaties. Van daaruit te voet terug naar
huis. Dat gaf wel een raar gevoel om zo met de rugzak, de korte broek en de
bottienen over de Keyserlei en de Meir te stappen. Het verschil tussen de stad
en een landelijk dorp is enorm. Eigenlijk moet je daar geen geleerde voor zijn
om dat te kunnen vaststellen. Maar toch, ik heb er eens op gelet ! In de stad
zie je weinig ontspannen mensen. Weinig mensen die lachen en is het nu
besmettelijk of niet maar automatisch gaat je gezicht er ook veel ernstiger
uitzien. In een dorp of op het platteland daarentegen kom je meer vriendelijke
mensen tegen die je lachend begroeten. Ook meer relaxed. Op die manier ga je je
zelf ook een stuk vrolijker voelen en krijg je vanzelf meer zin om jezelf te
trakteren op een 'vriendelijk gezicht' face-lift . Voetgangerstunnel door en zo richting thuis. Nog even op het scoutsterrein gestopt om te kijken of mijn kampvuur er nog stond. Beetje het terrein opgerommeld vanmorgen en met het sprokkelhout een kampvuurtje klaargezet voor eventueel zondagavond bij mooi weer. De Burchtse Weel, iets verderop, staat helemaal leeg. Dat was schrikken. Vroeger werd daar aan waterski gedaan en nu .... zal het niet meer gaan. Alles is eindig. Het stappen krijgt een andere dimensie. Ik begin de tijd nu op een andere manier te ervaren en daar schrik ik wel enigszins van. Een uur stappen is perfect meetbaar zonder klok. Je wordt gevoeliger, of ontvankelijker is een beter woord, voor indrukken van buitenaf. Je gaat onbewust die impressies op een tijdslijn plaatsen en je kan nadien de gebeurtenissen op die tijdslijn mooi reconstrueren. Dat kost geen moeite. Doe hetzelfde met een uur TV kijken of internetten en je tijdslijn blijft leeg. Straf, ik weet niet of anderen ook zoiets ervaren. Het levert in elk geval een positieve bijdrage aan het stapwerk. De ééntonigheid, als die er al zou zijn, vervaagt meer en meer en je tijd wordt tastbaar omdat hij met al je indrukken werd gedocumenteerd. Ik had het nooit kunnen vermoeden. Nochthans, ik hoed me voor euforie. Ik heb nog niet gestapt in de gietende regen of stormweer. Ook dat moet ik nog ervaren en dat zal waarschijnlijk een ander paar mouwen zijn. Maar misschien gaat er van de fysieke verbondenheid met de grond door je stappen een spirituele kracht uit die het besef rond tijd en komfortgevoel grondig vertekent. Ik ben benieuwd. Pelgrims zeggen .....op weg telt alleen het nu, elke stap telt omdat hij je dichter brengt . Maar meer is er niet. Dat is alles. Morgen is het mijne Chrysostomos en dan zijn er nog juist 100 dagen af te tellen voordat ik vertrek. Ik denk dat ik er een goei pint op ga drinken. Zou je niet hetzelfde doen ? Maak er 2 van ! | ||
|
| 21-03-2012 | |
| Voorbereiding : Koopjesdag | |
|
't Sint Anneke moest georganiseerd worden met gemotoriseerd
vervoer, de kaarten werden geschud.
Want, ik ben vandaag nog wat
inkopen gaan doen voor mijnen 'uitzet' .
Een tentje voor 2 personen van 2 kg met absis voor de rugzak. Een slaapzak van 1150 gr met een komfortgrens van 5° omgevingstemperatuur Een knalrode trekkingsvest Een dynamo-zaklampje Een Camelbag Een klein lichtje voor in de tent Een lichtgewicht verrekijkertje 3 naadloze T-shirtjes zonder mouwen 1 naadloos met mouwen 1 nieuw miniradioke 1 opplooibare teil lichtgewicht 1 opblaasbaar nekkussentje De ontbrekende stapkaarten voor Frankrijk nrs 118,126,132,133,138 en 139 Een gaspitje van 2900 watt. Een trekking-short Beker en pot/panneke in gameluitvoering Bestek Een gasbonbonneke. Een hoed Een zijden beschermhoes voor de slaapzak Ik denk dat ik al kan vertrekken ! Woeha, nog de onderbroeken !!!! Dit leverde in het weekend met de vrienden weeral een potje lachen op ! Iemand vertelde me om papieren onderbroeken mee te nemen. Das properder werd gezegd en ge zat niet met de was. Ergens vaag kon ik me herinneren dat er in de 'gespecialiseerde detailhandel' eetbare onderbroeken of slipjes verkocht worden met aardbeien of frambozensmaak. Voornamelijk in de periode van Sint Valentijn is er naar zulke artikelen al eens vraag. Je kan je de lol voorstellen toen iemand, ik denk dat het M.... was, de opmerking maakte .... 'Dan heeft da manneke ineens z'n fruit en zijn vitamienen binnen !'. Je kan het al eens afwegen niet waar ? Ik ga nog vlug een toerke rond den blok doen. Dat is maar 5 kilometerkes maar het levert een perfecte nachtrust op ! Goodnight Jan | |
|
| 20-03-2012 | |
| Voorbereiding : Een gans nieuwe toer. | |
|
De plannen om naar het St Anneke te stappen heb ik
vanmorgen vlug opgeborgen. Veel te mooi weer en daarom had ik graag het stukje
Schelde langs de Rupel gelopen. Vanmorgen om 9 uur vertrokken en om 5u was ik
terug thuis. Na het lezen van mijn blog van gisteren stelde ik vast dat ik nog
een heel stuk ben vergeten te vermelden. In het weerkeren was ik op de markt in
Beveren aanbeland. Straf, ik heb daar al honderden keren geweest en ik heb nooit
gemerkt dat daar een schandpaal stond op de markt. Die staat er al van in 1980
zeg ! Een zekere meneer Lateur heeft die gemaakt in 1777. Wel 't is ne knappe
met die lelijke kop er op gebeeldhouwd. 't Zou wel eens grappig zijn om er de
één of andere politieker er een tijdje te schande te zetten. Of die bankiers met
hun dikke bonussen.
Vanmorgen was ik nog een beetje stram in de benen van gisteren. Ik vrees dat ik mijn stretchoefeningen niet goed onder de knie heb. Daar ga ik me eens in verdiepen. Een andere bedenking die ik maak is 'een boekje en een potlood' altijd bij de hand te hebben. Er zijn veel mensen die me goede raad geven om dit of dat mee te nemen. Ik zeg dan wel ja maar ik zou het moeten noteren. Zoals bvb een tekenpincetje. Walter 2, een maat die de tocht al heeft gelopen gaf me de raad om een een eeltkrabbertje mee te nemen. Een blaar onder eelt is de Roll's Royce onder de voetkwalen. Je kan beter die eelt, ook onderweg, in behandeling nemen. Touw en een dikke stopnaald ook, om eventuele herstellingen te doen aan je rugzak. En er waren beslist nog andere zaken die men gezegd heeft maar bij gebrek aan dat boekje ..... Het plan vandaag is dus naar het Kallebeekveer te stappen en met de veerboot naar Hemiksem te varen. Vanuit Hemiksem dient dan de Scheldedijk gevolgd te worden tot aan de Rupel waar aan het veer Niel - Wintam overgestoken dient te worden. Dan te voet over de sluizen van het 'zeekanaal naar Brussel' en dan door het Buitenland via de Scheldedijken naar de Brug van Bornem - Temse. Vanuit Temse gaat het dan terug richting Haasdonk. In totaal 33 kilometer langs een heel prachtig stukje Vlaanderen. Ik heb veel fotos getrokken onderweg en een paar bezienswaardigheden ontdekt. De St Bernardusabdij, de speciale poort van het verbeteringsgesticht, paviljoen de Notelaer, het zoetwater schorregebied in de Schelde en vooral heel mooie natuur. Aan de sluis bij het zeekanaal heb ik wel een beetje gesukkeld vooraleer ik door had langs welke kant ik over de sluisdeuren kon lopen. Ik ben wel 3 keer over en weer geweest. Het mottige eraan was dat beide sluisdeuren een 300 meter uit elkaar lagen. De signalisatie met rode kruisen en groene pijlen dooreen sloeg volgens mij tilt of anders was er de ene of de andere plezante sluiswachter die in de toren een lolleke met mij aan het spelen was. De éne deur gaf aan dat dat ze gesloten was en de andere open tot ik bij die andere was. Dan was het juist omgekeerd. Soit ik ben erover geraakt. Die sluis lag ongeveer halverwege het te stappen traject. Het stuk tussen de Rupel en de brug is wel 10 km lang. Het is echt de moeite om er eens langs te fietsen op het gemakske. Ook op dit stuk waren er weer fietshooligans actief. Een oudere man van wie het hondeke wat te veel op de fietsdijk liep werd bijna gelyncht door zo'n onverlaat omdat hij zijn vaart moest minderen. Dat hem een zesdaagse gaat rijden in het Sportpaleis of in't Kuipke Voor de rest dan rustig verder gestapt en op de brug heb ik dan nog even kennisgemaakt met 2 jonge meisjes die er een waterpijpje zaten te smoren. Dat was wel een origineel plaatske. Ik mocht een fotoke trekken van hen maar als ik het op facebook wilde zetten moest ik hen 1000 euro betalen. Toch leuk dat je nog sympathieke jonge mensen aantreft. Ik ga het hier bij laten. Het nieuws van die kinderen die in Frankrijk door die gek werden vermoord en de voorbereidingen voor de begrafenis van de kinderen uit die busramp beheerste een beetje de berichtgeving in mijn radioke. Weinig reden dus om erg vrolijk te zijn. 't Sint Anneke staat morgen op het programma. | |
|
| 19-03-2012 | |
| Voorbereiding : Een dag vol verassingskes. | |
|
Een klein boterhammeke,
De laatste dagen werden het aantal uurtjes stappen behoorlijk gereduceerd omwille van andere verplichtingen. Nu, een vast schema had ik niet en moest ik er één hebben, ik zou me er nooit aan gehouden hebben. Vandaag had ik dus wel het voornemen om een serieus toerke te doen. Rond halféén heb ik me in de startblokken gestoken en eigenlijk wist ik niet goed in welke richting mijn neus zou gaan. Deze zocht toevallig de Melselestraat op en ik ben hem dan maar gevolgd. We zouden wel zien waar we zouden uitkomen. Halverwege die Melselestraat temidden van de velden houdt er een bestelwagentje halt van Telenet. Een beleefde technieker vraagt me de weg naar de Melseledijk. Zijn dispatching had hem verzekerd dat die in Beveren lag. Nee, niet dus volgens de klant. Melseledijk lag in Kallo. Dit kwam hij te weten toen ik hem aanraadde om even de klant te bellen en naar zijn juiste adres te vragen. Nu dit opgelost was kon ik mijn collega van de concurrentie een tot ziens zeggen ! Kallo was nog maagdelijk terrein voor mijn wandelschoenen en het was een goeie hint van die kerel. Mijne neus stond nu in de richting van de zeesluizen in Kallo. Dwars door Melsele zo naar de expressweg. In Melsele stond er op een pleintje een grote steen op een paaltje. 't Was een onbestemde constructie maar ze deed me wel denken aan het steentje voor de Cruz de Ferro. Alleen ietske groter. Op naar Kallo nu. Altijd de moeite om daar eens langs te lopen. Mooi weer alhoewel het toch flink waaide daar in de polders van Kallo. Onderweg heb ik toch een paar fotokes genomen. Niks speciaals, wat beestjes, landschappen en kerkskes. Wat je hier zeker niet tegenkomt zijn Kabardoesjkes (afg : Cabaret douze = uitvinding van de Napoleon die vond dat bordelen een nummer moesten hebben). In Kallo centrum heb ik een raar standbeeld tegengekomen. Ik dacht dat het de Kludde was. Kludde was een watergeest die net zoals de Lange Wapper aan de Schelde woonde en de mensen koejonneerde. Maar zijn vissestaart ontbrak. Ik heb er een foto van genomen, uitleg stond er bij dat beeld niet bij. 't Was precies een manneke dat uit slijm was samengesteld en zijne kop zou beter op een reuzenkikker passen. Toch een merkwaardig beeld. Aan de zeesluis heb ik dan wat vitamientjes binnengespeeld in de vorm van een appel, een peer, een mandarinneke en een appelsien. Mijn buik rommelt er nu nog van. Veel bedrijvigheid was er niet te merken in de zeesluis en ik ben dan maar teruggekeerd. Even voorbij Kallo kwam een Kroatische trucker me de weg vragen naar de Katoennatie. Die kerel sprak enkel zijn Kroatisch dus dat leverde een probleem op. Duidelijk low-cost werkkracht in de transportbusiness. Duizenden kilometer op de baan sturen zonder GPS, zonder enige kennis van een wereldtaal. Pfffft hoe zou het gesteld zijn met hun werkomstandigheden ? Terug voorbij de expressweg wilde ik een stukje weg afsnijden en koos voor een betonbaantje dat, voor zover ik kon zien, loodrecht een weide doorkruiste in de richting die ik uit wilde. Voor zover ik kon zien ja. De vaststelling dat dit loodrechte ineens stopte, halverwege het veld, was een ontnuchterende vaststelling. Juist ja, de kortste weg tussen 2 punten is een rechte. Ik hoor E.H. de Zwam van uit de 6de Moderne A het nog declameren. Dat is een Axioma mijne heren ! Zijn gezalfde woorden klonken nu als een vloek toen ik over een gracht moest springen en onder een pinnekesdraad doorkruipen waarbij ik mijn pollen nietsvermoedend in de brandnetels deponeerde. De rechte kan dan wel de kortste zijn maar zeker niet de gemakkelijkste. Opletten met de Eerwaarde Heren. Nu, 't was nen brave mens hoor. Er wordt wel eens beweerd dat geuren de meest pregnante indrukken nalaten in je geheugen. In de Polderdreef in Beveren snorde er zo een jong ventje me voorbij met een Dax brommerke. De reuk van die 4-takt verbranding bracht onmiddelijk de herinnering weer aan mijn eigen brommer toen ik 16 was. Een Honda CS50 met hetzelfde specifiek droge en diep grommende geluid van die motor. Manlief en dan die reuk die er uit die knalpijp kwam .... een heel filmplot bleek er zich spontaan te ontrollen in mijn herinnering. Een blauwe en nadat deze gejat werd een rode CS50 met een vorkvering vooraan, niet afgesteld en dan nog wat opgefokt door den Hendrickx, helm nog niet verplicht ... komaan zeg !!! Van emotie zocht ik naar Radio Nostalgie op mijn radiootje. Nog even flink doorstappen tot aan Hof ter Saksen. Blijkt dat daar een natuurtuin werd aangelegd. Ik ben er al 20 keer voorbijgewandeld en heb het nu maar pas gemerkt. Die gaan we een volgende keer eens verkennen. dat zal wel de moeite zijn. Na 28 km stappen en 1579 kilocalorieën te hebben opgestookt was ik tevreden over de geleverde prestatie. Morgen wandel ik nog eens heen en terug naar het Sint Anneke. Misschien wel weer even de veerboot nemen. Ik moet daar even poolshoogte gaan nemen. Er moet een jobke geklaard worden tegen zaterdag. Ik had dat beloofd aan Kristof. Bedtijd nu. | |
|
| Voorbereiding : Cruz de Ferro |
 Op 2 km van het
dorpje Manjarin en nog een goede 200 km verwijderd van Santiago staat er op een
bergpas het 'Cruz de Ferro'. Dit is een mijlpaal voor de pelgrim. Een 5 meter
hoge boomstam met daarop een ijzeren kruis bevestigd staat te midden van een
reusachtige berg stenen. De pas is 1504 meter hoog en daarmee het hoogste punt
van de hele camino. Traditiegewijs wordt er vanuit je woonplaats een steen
meegenomen die aan het Cruz de Ferro wordt neergelegd. De steen symboliseert de
last die je meedraagt op je reis en waarvan je jezelf zal bevrijden door je
Camino te stappen. Tevens herinnert het kruis je eraan dat je bestemming binnen
handbereik komt. Ik heb een mooi wit carrara-marmer (k)eitje uitgekozen en een speciaal mail-adresje aangemaakt voor iedereen die het wenst om symbolisch zijn lasten met me mee te geven. Je mag me via dit adres een mailtje sturen. mailto:ikneemjemee@skynet.be Ik hoef je last helemaal niet te kennen, dat mag je voor jezelf invullen, maar als je nu gewoon een naam in dat mailtje vermeldt dan zet ik het mee op dat keitje. |
| 18-03-2012 | |||
| Voorbereiding : Top weekendje in de Voerstreek. | |||
|
Met de vriendenkring hebben we zojuist een top weekendje,
eentje dat je gerust met U mocht aanspreken, afgerond. De lokatie lag in
Remersdaal. Dat is midden in de Voerstreek. Er staat een kasteel dat voor
allerlei doeleinden verhuurd wordt aan groepen . Dit weekend werd het dus door
een stel seascouts-activisten ingepalmd en diende het als uitvalsbasis voor een
expeditie in de streek waar destijds Waalsche Haan en Vlaamsche Leeuw regelmatig
met elkaar overhoop lagen. Gelukkig is dit nu verleden tijd en voel je enkel
peis en vree in dit prachtige stukje Vlaanderen.
Het Kasteel kan je voor groepen afhuren. http://www.castelnotredame.be/spip/?lang=nl
Het
was echt een geslaagd weekend met een groep van 37 vrienden tesamen. Hoedje af
voor Els die er ongetwijfeld veel energie en tijd heeft ingestoken om de
organisatie op een prachtige manier voor elkaar te krijgen..
Ik ben elke dag wel gaan stappen. Zaterdag zat ik zonder dat ik het wist in Nederland. In Eperheide begot. Een mooie wandeling van een 3 à 4 uurtjes in een schitterende omgeving zal je niet vlug vergeten. De Voerstreek is echt een uitgelezen wandeloord. Heuvelachtig en weidse vergezichten over de dalen en dorpjes. In het dorpje Teuven dat op mijn staproute lag ben ik zelf een reebok tegengekomen. Het beestje liep de straat over van de ene naar de andere weide. Hoewel we nog vroeg in het voorjaar zaten en alles er betrekkelijk rustig uitzag heb ik toch op mijn wandelingetjes gemerkt dat er al enkele hotelletjes volboekt waren. Ik kan me dan ook voorstellen dat het in de zomer er erg druk zal zijn. Op de terugweg naar het kasteel was de verleiding veel te groot om een terras voorbij te lopen waar ondertussen al enkele vrienden hadden postgevat. Een Choufke is niet gemaakt om er mee te dweilen maar wel een prima alternatief om de eerder teloorgegane kilocaloriekes aan te vullen. Later op de dag zijn we dan nog eens terug dat kroegske binnengestapt. De uitbater had een oud dorpsschooltje in een heel gezellige kroeg weten om te toveren. Een origineel Decaporgel zorgde voor de nodige ambiance, de Choufkes dan weer voor het tegengaan van de uitdrogingsverschijnselen. Vandaag, zondag, een kleine 7 km gelopen met de maten Walter en Jurgen, naar het Waalse dorpje Aubel. In die 7 km zat er toch een bedrieglijke klim van 3 km helling. De Walter maakt me er opmerkzaam op. Ik had het geeneens gemerkt. Das het voordeel om in een getraind lijf te zitten, woeha. In Aubel stond een marktje en het was er best gezellig. Op een terraske wat garnaaltjes gepeld en een colaatje gedronken. Later op de dag moest er nog gereden worden. Maar in alle eerlijkheid kan ik stellen dat Brouwerij La Chouffe dit weekend niet zal moeten zeveren over haar omzet in de Voerstreek. Dit avontuurke is beslist vatbaar voor herhalingen. Txs again Els ! Reacties (1)
| |||
|
|
| 09-03-2012 | |
| Voorbereiding : Hond hangt de ezel uit. | |
Vandaag
heb ik nog maar eens Darco meegenomen op stapronde. Toerke rond het Galgenweel.
Ja zeg, toen ik terug op de baan kwam ging meneer zitten voor een geparkeerde
wagen. Net dezelfde als de mijne. De beest wou geen meter meer vooruit. Ik moest
nog een kilometerke verder. Uit arrenmoede ben ik dan ook maar op mijn gat gaan
zitten. Zeker een halfuur, geen beweging in te krijgen. Frederik al opgebeld om
een andere halsband want de beest trok achterstevoren dat harnas gewoon uit. Was
ik blij dat de eigenaar van die auto eraan kwam en ervandoor ging. De beest
zijne frank was uiteindelijk dan toch gevallen. Allez, we zijn er dan toch
geraakt.
| |
|
| 08-03-2012 | |
| Voorbereiding : weeral een toffe dag | |
|
Ja hoor, deze keer kan ik het niet uitdrukken in
kilometerkes maar in menselijke warmte.
Na de stapkes een pint gaan drinken in de Brigand in't dorp. De stamineebaas gaat ook naar Compostela, maar dan met de fiets. Ik was even gaan 'matchen' over de vorderingen. Komt daar ne schat van een madammeke binnen. Julia Smets, 85 inwoonster van het ouderlingentehuis 'het Lindenhof' aan den overkant van de kroeg. 6 kinderen, al haar eigendommen verkocht en ..... ik weet niet of het allemaal juist is ..... maar wat kom je in een kroeg om warmte vragen terwijl je 6 kinderen hebt ???? Ja jong, ze had koude handen want ze kwam van het kerkhof vertelde ze me. Ik heb er warme zei ik en pakte haar pollen vast. Ze moest met 85 Euro toekomen. Pakt een theeke Julia dan kunnen we eens klinken. Ik kan het niet meer horen al die miserie vertelde ze me. Voor ik vertrek wip ik er zeker eens even binnen. Niet op ne maandag of nen dinsdag alstublieft want dan ga ik naar de markt wist ze nog te vermelden. Joeps das verdient ook aandacht. | |
|
| 07-03-2012 | ||||
| Voorbereiding : wandeling met Sweetheart Darco | ||||
 Vandaag heb ik moeten 'dogsitten'. Darco werd opgelapt
omdat de loodgieter in Frederik zijn huis moest werken. Ik heb er meteen van
geprofiteerd om er een mooie wandeling mee te maken. 't Was reuze en 't beest
heeft er echt van genoten. We zijn naar de Blokkersdijk gaan wandelen. Een broed
en rustgebied voor vele watervogels op de Linker Schelde-oever. Een kleine 10
kilometertjes gestapt was genoeg voor onze ouwe Darco. Lekker vrij gecrost
buiten het reservaat en netjes aangelijnd in het reservaat. Hij had er echt
deugd van dien ouwen duvel. Onderweg heeft hij nog vlug een half waterkieken
binnengespeeld dat hij had gevonden. De borrelnootjes gingen er ook met de kilo
in. Dat bleken konijnenkeutels te zijn. Kort geschetst : Een walking diner van
topkwaliteit voor mijne viervoeter. Nu slaapt hij als een roos.Vanavond stap ik tevoet naar Linkeroever en terug. Afspraken maken voor de mannen die morgen een betonnen vloer komen gieten. Wie zei er dat je tijd genoeg gaat hebben eens je op pensioen bent ? Tarara.
Reacties (1)
| ||||
| 05-03-2012 | |
| voorbereiding : We zijn terug vertrokken | |
|
Vandaag zijn we terug in de running. Mooi toerke gestapt in
de middag. 24km / 6kg. Buiten de regen viel het erg mee. Ik was terug vlug in
het ritme en toch geen dipje gekend. Die week buikloop heeft me toch serieus
verzwakt en ik vreesde zo een beetje een appelflauwte onderweg. Het viel
allemaal best mee. Op tijd een stukske fruit onderweg en je kan er weer tegen.
Life is simple.
Ik ben een beetje verrast wat zo'n breuk met je vroegere lifestyle teweegbrengt. Ik heb al 2 maten die het zogezegde 'Licht' hebben gezien en op hun conditie zijn beginnen letten sinds ik begonnen ben met stappen. Start To Run is zo'n project dat goed ineen zit. Wel, 1 maat is dat nu nauwgezet aan het volgen en is er wreed enhousiast over. 't Zou natuurlijk kunnen dat het stemmeke van Evy Gruyaert hetzelfde betoverend effect heeft als dat van de Lorelei. Maar eerlijk gezegd, ik denk dat er al een mirakel gebeurt is en ik ben nog niet ineens vertrokken. | |
|
| 02-03-2012 |
| Voorbereiding : Weeral balen ! |
|
Pffffffft ......... ik heb al een heel week geen meter
gestapt.
Sinds maandag zit ik met een serieuze maag en darminfectie. 't Heeft nog niet gestopt die lichamelijke mankementjes. Van een vallingeske naar bronchitis en zo verder naar een NKO aandoening waarvan ik zo doof werd als ne pot, en nu weer dat vliegend ...... . Je zou op de duur gaan denken dat gezond leven, lichaamsbeweging, geen alcohol, niet smoren, gezond eten en wat nog allemaal , dat dat niet deugt. Je zou gaan denken dat alle strijdkreten van de gezondheidsgoeroes er enkel zijn om de commerce te dienen. Maar we laten ons niet ontmoedigen hoor. Maandag vliegen we erin ' Zoalsch nen Briesschende Leeuw' . Guido Gezelle kon het destijds zo mooi neerschrijven.. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten